недеља, 7. април 2013.

Groeten uit Filipijnen!


   Deze week was mijn mail gehackt. Ik ben nog steeds onder de indruk van dit verschrikkelijke gebeurtenis. Dit is de eerste keer dat er zo iets gebeurde. Ik heb van allerleie vreemde adressen mailtjes gekregen, spams ook. En als ik een spam kreeg, zonder veel erover te denken verwijder ik die gewoon. Het is geen punt. 

   Maar nu is het wat anders... Iemand heeft zo maar in mijn inbox binnengekraakt en mijn allerprivé berichten doorgekeken. Een fanatiek stuurde een mail naar alle adressen waarnaar ik ooit iets heb verstuurd. Dat betekent: naar meer dan 100 verschillende adressen. Het ligt voor de hand dat mensen weten wat een spam is en dat het meest van ‘normale’ mensen die spam zullen negeren en het gebeurt ook vaak. Maar toch voel ik me wat verantwordelijk. Hoewel ik alles deed om mijn adresse te beschermen...  Bijvoorbeeld, een oude vriendin van mijn moeder naar wie ik drie jaar geleden een paar foto’s heb verstuurd heeft ook mijn spam gekregen. Ze was verward en belde meteen mijn moeder: Is alles in orde met Mia? Ik heb gelezen dat ze in Filipijnen is...

   Ja, het is waar. Ik zit nu in Filipijnen op de strand. De zon schijnt en ik drink een lekkere cocktail. Ik heb geen deadlines en geen huiswerk. En het regent niet meer in Belgrado. 

2 коментара:

  1. Toen ik dat zag was ik verbaasd hoe je ons niks over je kinderen verteld hebt. En dan vroeg ik me af waarom je je kinderen op het eiland mee hebt gebracht, het zou een vakantie moeten zijn. Maar oke, als je wilt :p

    ОдговориИзбриши