недеља, 14. април 2013.

Kort eerbetoon aan de film


   Criticus is terug! En dat betekent meer onbelangrijke info’s over tamelijke goede films. Ik geloof dat Nederlanders en Vlamingen waarschijnlijk goede films hebben, maar die zijn heel moeilijk om te vinden! Alle hun films zijn... kijkbaar. Ik bedoel, het lijkt me zoals iedereen (vanaf schrijver tot catering organisator op de set) meedoet om alleen een zesje te krijgen. Alleen om te slagen en nooit meer. Het hoeft niet een grote blockbuster of zoiets te zijn. Aan de andere kant zou het toch leuk zijn als ze een beetje moeite doen om een film meer dan kijkbaar te maken. Het is vanzelfsprekend dat er veel uitzonderingen zijn, zoals De laatse dagen van Emma Blank (mijn absolute favoriet :) ) of De helaasheid der dingen of De hel van ’63 die volgens mij uitstekend zijn. Maar in het meest van andere films die ik heb gekeken is alles op een niet geinteresserd niveau. Het lijkt me alsof de regisseur en de acteurs niet hun maximum geven hoewel het verhaal zelf helemaal niet slecht is. Bijvoorbeeld, heb ik in De Tweeling  de indruk dat er iets mist. Dezelfde gevoel heb ik in verband met Simon en Zwartboek.

   Misschien kijkt niemand naar Nederlandse en Vlaamse films behalve studenten die Nederlandse taal willen leren?

   De situatie met onze film is precies omgekeerd. We hebben zo veel uitstekende films zoals Lepa sela, lepo gore of Dom za vesanje of Sedam i po waarin alles heel goed is behalve de technische detailles. We gebruiken nog steeds geen computer effecten of nieuwe/moderne thema’s. Ik weet dat effecten duur zijn, maar hier gaat elke film over verleden, oorlog, revolutie, crisis of sociale problemen zoals Crni bombarder, Strsljen of Karaula. Ik was heel blij toen ik voor het eerste keer Edit i ja zag en ik dacht dat er meer futuristische of SF films zullen komen. En ik wacht nog steeds...

Нема коментара:

Постави коментар