Criticus is
terug! En dat betekent meer onbelangrijke info’s over tamelijke goede films. Ik
geloof dat Nederlanders en Vlamingen waarschijnlijk goede films hebben, maar
die zijn heel moeilijk om te vinden! Alle hun films zijn... kijkbaar. Ik
bedoel, het lijkt me zoals iedereen (vanaf schrijver tot catering organisator
op de set) meedoet om alleen een zesje te krijgen. Alleen om te slagen en nooit
meer. Het hoeft niet een grote blockbuster of zoiets te zijn. Aan de andere
kant zou het toch leuk zijn als ze een beetje moeite doen om een film meer dan
kijkbaar te maken. Het is vanzelfsprekend dat er veel uitzonderingen zijn,
zoals De laatse dagen van Emma Blank
(mijn absolute favoriet :) ) of De
helaasheid der dingen of De hel van ’63
die volgens mij uitstekend zijn. Maar in het meest van andere films die ik heb
gekeken is alles op een niet geinteresserd niveau. Het lijkt me alsof de
regisseur en de acteurs niet hun maximum geven hoewel het verhaal zelf helemaal
niet slecht is. Bijvoorbeeld, heb ik in De
Tweeling de indruk dat er iets mist.
Dezelfde gevoel heb ik in verband met Simon
en Zwartboek.
Misschien kijkt
niemand naar Nederlandse en Vlaamse films behalve studenten die Nederlandse
taal willen leren?
De situatie met
onze film is precies omgekeerd. We hebben zo veel uitstekende films zoals Lepa sela, lepo gore of Dom za vesanje of Sedam i po waarin alles heel goed is behalve de technische
detailles. We gebruiken nog steeds geen computer effecten of nieuwe/moderne
thema’s. Ik weet dat effecten duur zijn, maar hier gaat elke film over verleden,
oorlog, revolutie, crisis of sociale problemen zoals Crni bombarder, Strsljen
of Karaula. Ik was heel blij toen ik
voor het eerste keer Edit i ja zag en
ik dacht dat er meer futuristische of SF films zullen komen. En ik wacht nog steeds...

Нема коментара:
Постави коментар