Het begin van het einde

   Dus… Hier zijn we! Op het begin van het einde! Ik ga niet wenen, hoor. Maar aan de andere kant is dit de laatste serie van mijn lievelingste blogjes. Mijn vier jaren van het studeren staan hier alleen in een paar pagina’s. Indrukwekkend, he? Het zal zeker interessant zijn om na een paar jaren alles nog een keer te lezen. Als er niet weggevaagd wordt vanwege een Apocalyps of zoiets.

  Ik voelde me wat emotioneel (neem me niet kwalijk) en ik heb een beetje door mijn blogs gelezen. Het is geen mesterwerk, maar toch interessant. Ik zie dat ik over allerlei dingen heb geschreven. Zowel persoonlijke als gewone thema’s. Bij mij gaat het meestal over boeiende film’s of een leuk toneelstuk die ik heb gezien. Soms kan er ook een gebeurtenis of anekdote gezien worden. Maar er is ook slechte kant van mijn oude blogs – ik heb mijn verschriekkelijke fouten gezien. Ik schaam me dood! Hopelijk ga die niemand lezen...

   Het gebeurt vaak dat mijn collega’s problemen met hun inspiratie hebben, maar ik niet. Ik open mijn blog en de inspiratie komt zelf. Als er echt niks komt, kan ik altijd over ‘hoe ik geen inspiratie heb’ schrijven. Ik probeer altijd alles eenvoudig te houden. Langzaam schrijven, zinnetje per zinnetje en voilà! Twee honderd woorden! Dank u wel voor u aandacht! Tot volgende week en nieuwe avonturen!

That's all folks!