De museumsnacht

   Ik heb een nieuw record deze jaar gemaakt: 9 plaatsen voor 8 uur! Ik vind De museumsnacht echt leuk, een goede gelegenheid interessante plaatsen, galeries, tentoonstellingen, performances en natuurlijk museums te zien. Ik Belgrado waren 52 lokaties beschikbaar voor nieuwsgierige kijkers. Hoewel er echt druk is en voor elke plaats moet je te veel wachten vanwege veel mensen, vind ik die nacht toch interessant. Niet vanwege een culturele zaterdag in plaats van dronken weekend, maar De museumsnacht geef je een gelegenheid om plaatsen die niet openbaar zijn te zien. Zoals de schatkamer van De volks bank of het SIV gebouw. Er zijn ook enkele lokaties die alleen een paar foto’s zeten en dan noemen dat ‘tentoonstelling’.

   Hoe dan ook, heb ik een paar interessante dingen gezien, maar het SIV gebouw was mijn lievelingste destinatie. Dit normaal gesloten is, maar het is alleen voor De museumsnacht open. Het is een heel luxe gebouw uit comunistische tijd die ongeveer 9000 kantoren heeft en een paar luxe salons en een grote kamer voor de conferenties. Die salons zijn vol met verschillende kunstwerken, schilderijen en beelden. De grote conferentiekamer heeft een kroonluchter die in het form van ster is en die ongeveer 9 tons weegt. Heel jammer dat zo een gebouw opgesloten en leeg tijdens het geheel jaar staat. 

De laatste dagen van Emma Blank

   Dit is een van de beste films die ik heb gekeken. En ik heb er veel gezien. Nederlandse films vind ik helemaal niet interessant. Ze maaken me of onverschillig of ze gewoon saai zijn. Maar die film vind ik echt goed!

   Hoe dan ook... Het gaat over een rijke, verwende vrouw die terminaal ziek is. Ze woont in een luxe huis en heeft een paar mensen die voor haar werken zoals butler, kokkin, tuinman enzv. Maar ze is echt irritant, ze heeft altijd verschillende opmerkingen, ze doet niks haarzelf, haar bedienden doen alles voor haar, bijvoorbeeld: haar aankleden, bad maken, haar in bad zetten... Ook opmerken we dat een vreemde relatie in het huis bestaat. We zien dat iets aan de hand is, maar we weten niet wat. Op het eind komt de waarheid aan bod, natuurlijk.

   De film word geregiseerd door Alex van Warmerdam en hij zichzelf speelt een rol ook. Hij heeft een bepaalde stijl die we in zijn films kunnen zien. Het is wel opmerkelijk dat hij van zwarte komedie houdt. Hij doet me denken een beetje aan vroegere Tim Burton.

   Deze film heeft een paar prijzen gewonen en mijn persoonlijke opinie is dat “De laatste dagen van Emma Blank” echt goed is! 

Uzbudilnik!

De radio staat voor een van de grootste breukpunten in onze beschaving. Die verscheen in 19de eeuw rond 1880. Sommige zeggen dat Nikola Tesla is officiele schepper van de radio. Hij was de eerste die hoe frequentie en signaal werkten begreep. De radio was toen de enige communicatie met buitenwereld. Dus, elke familie had een radio. Maar er waren gezinnen die arm waren en een radio konden niet kopen. Dan gingen ze bij hun buurman of buurvrouw die een radio wel hadden en ze luisterden samen.
Maar dan kwam de televisie. “Video killed a radio star.” En radio verloor zijn grote populariteit. En met de opkomst van internet viel de radio in een diepe vergetelheid. Vandaag de dag luisteren mensen naar de muziek op hun laptopjes. Lekkere radiostemmen kan je alleen in auto’s horen.
Dus, heb ik iets nieuws ontdekt: Uzbudilnik! Ik hoorde helemaal toevallig een uitstekende radio emissie op AS fm. Twee jongens, Mladja i Dasko, praten elke morgen over tegenwoordige thema’s. Ze zijn jong, spontaan, slim en heel grappig. Ze zijn niet vulgair en evenmin saai. Als je niet van vroege opstaan houdt, zoals ik, kan je dan naar Uzbudilnik podcast op het internet luisteren. Ja ik weet het. Het is internet dan en geen radio. Dit is mijn gouddenmiddenweg :)

Ondek gebarentaal!

Er bestaan zo veel verschillende talen op de wereld. En men vaak zeggen: hoe meer talen hoe rijker man is. Dus, ik heb een nieuwe taal ontdekt: servische gebarentaal. Ja, de taal van de dove mensen. Eerst moet ik zeggen dat die taal is niet universeel. Elke taal heeft zijn eigen gebarentaal. Dus, er bestaat engelse gebarentaal, chinese gebarentaal en natuurlijk nederlandse. Dat is zo omdat er niet gebaren voor alle woorden bestaan. Bijvoorbeeld, waarom zou servische gebarentaal een gebaar voor avocado hebben als we geen avocado kennen? (Ja, nu kunnen we wel een avocado in Maxi vinden, maar vroeger was dat niet zo makkelijk als vandaag) Maar ja, sommige gebaren zijn dezelfde. Als bijvoorbeeld, baby. Een andere reden is dat met nieuwe dove mensen komen ook nieuwe gebaren aan bod. De jongeren maken altijd nieuwe woorden. Het is ook interessant dat elke bekende straat, stad of staat zijn eigen gebaar heeft. Het spellen is heel zeldzaam. De namen van de mensen zijn ook gebaren. Elke persoon heeft zijn eigen gebaar. Dat gebaar kreegt hij van de andere dove mensen of verzint hij iets zichzelf. En dat kan een zijn visuele kenmerk of iets dat denken op hem doet. Ik heb mijn eigen gebaar ook gekregen.Het heeft iets met mijn haarenspitsen te maken :)
Van Dale woordenboek heeft een visuele woordenboek van de nederlandse gebarentaal gemaakt.

Als je nederlandse gebarentaal wil studeren, kijk naar de link:
http://www.youtube.com/watch?v=ZyqGFPa5PLM&feature=related

De zonden van jonge Ikonija

Ik heb gisteren een heel interessant toneelstuk gekeken. “De situatues of de zonden van jonge Ikonija” is heel modern, buitengewoon, een soort rap-techno musical, zonder scéne of rekwisieten en met sterke visuele effecten. De dialogen zijn in rijm geschreven. En de taal klinkt meer als een vulgair straattaal en minder als een theaterstuk van Nušić. De situaties zijn de delen van het leven van de hoofdpersonage – Ikonija. Na het scheiden met haar vriend valt ze met gebroken hart van een naar de andere zonde: ijdelheid, gierigheid, wellust, vraatzucht, gramschap en vadsigheid. Ze kan alleen geen weg terug vinden en ze is te troots om een hulp te zoeken. Op het einde zoekt ze de troost van de God, hij acceepteert elke verloren kind en toont aan de publiek zijn naakte achterste. Hm... Als HIJ bestaat, heeft hij een goede gevoel voor humor. Eigenlijk, gaat die toneelstuk over hel die op de aarde is. Het leven is absurditeit en het is heel grappig om zo iets serieus te nemen. Alleen grappig is serieus.
Die toneelstuk is gechreven door Danica Nikolić Nikolić en geregissererd door Nikola Zavišić. Ikonija is gespeeld door jonge en uitstekende Tijana Marković.

De kwel

Persoonlijk vind ik de kwallen de mooiste bewoners van de zee. Zo elegant en met verschillende kleuren zijn ze heel opvallend. En het gift! Zo een klein schepsel met zo een machtig wapen.
Ze wonen in elke oceaan, aan het oppervlak en diep in de zee. Ook zijn de kwellen bewoners van de zoete water. Die zijn een van de oudste levende organisme ter wereld. Die wonen op de aarde meer dan 700 miljoen jaar. Er bestaan er ook verschillende proporties van. De kleinste kan alleen met het behulp van de microscoop zien worden. De grootste wil je zeker niet terecht te komen. Die heet Leeuws haar en die tot 36m kan opgroeien, haar gift is heel sterk, maar niet fataal. Het gewicht varieert ook, van 0.5 mg tot 200kg! Wat hun gift betreft, kan die heel onplezierig zijn. Soms ook fataal, maar dat is heel zeldzaam. Het is waar dat in Filippijnen elke jaar van 40 tot 60 mensen door de kwellen worden vermoord, maar de rest van de wereld is veilig.
In ieder geval, vind ik de kwellen geweldig. Ik zou er graag een aquarium in hebben. Maar die zijn heel gecompiceerd om te kweken. Ze eten alleen een microscopisch soort van de garnalen. En ze kosten heel veel. Ik zal de kwellen tot verder op de youtube moeten blijven kijken...

Op zoek naar Nemo

Gisteren heb ik naar het animatiefilmpje “Op zoek naar Nemo” gekeken. Ik hou heel veel van animatiefilms, vooral van Disney films. Ik werdt opgegroeid door Disney films en ik geniet er nog steeds van. Dus, Nemo vind ik echt mooi.
Op het eerste plaats, ben ik een liefhebber van Pixar animaties, die niet zo plastisch zijn, niet zo gecompiuteriseerd, maar meer getekend. Bijvoorbeeld, vind ik “Ratatouille” en “Walle” van Pixar uitstekend! En animatie in “Shrek” lijkt me als een computerspelletje.
Ten tweede, is het verhaal in Nemo heel goed. Clown vis heeft zijn zoontje verloren en hij gaat hem vinden en terug te brengen. Door zijn tocht ontmoet hij verschillende vissen, haaien, walvissen en schildpadde en hij kreeg een inzicht hoe groot de wereldzee is en hoe zijn bewoners verschillend zijn. Het hoeft niet alleen over koningen, prinsessen en prinssen zijn.
Ook, denk ik dat dit filmpje heel interessant voor kinderen is. Nemo is niet alleen voor de lol, maar die heeft interessante feiten over zee en kinderen kunnen er leren van.
Dus, dit filmpje is een heel goed ontspanning. Als je moe van al die verplichtingen voel, kijk dan naar een lekkere filmpje en ga terug naar je kinderjaren waar alles zo simpel was. Laat een kant van jouw persoonlijkheid nooit helemaal volwassen te worden.

Het Glembaj gezin

Deze week heb ik “Gospoda Glembajevi” in Atelje gekeken. Ik weet het niet als jullie weten dat “Gospoda Glembajevi” de populairste première in vorige seizoen was. Een kaartje voor de première was rond 5000din! En als elke première in Atelje was alles heel “gala”. Heel snobistisch volgens mij... Maar, zelfs nu is er bijna onmogelijk om kaartjes voor te vinden. Gelukkig maar, heb ik mijn eigen manieren om kaartjes te vinden ;)
Was het toneelstuk goed? Ja, elke toneelstuk is goed op zijn eigen wijze. Maar volgens de verhalen en marketing verwachte ik een sensatie! Ik dacht dat ik zonder woorden en vol met emoties en indrukken van de schouwburg zou uitgaan. Alsof deed ik na de “Kate Kapuralica” of “Cikago” of “Cabares, Cabarei”... Maar het was niet zo. Ik was teleurgesteld. Ik ben nog steeds. Anica Dobra is zo slecht dat ik er geen woorden voor heb. Svetozar Cvetkovic... Ik heb een hekel aan hem. Enige die uitstekend was is Nikola Ristanovski, maar hij kan niet alles doen. Andere acteurs hebben geen ruimte om goed of slecht te zijn. Wat de verhaal betreft, is die heel eenvoudig. Zwarte geschiedenis van een familie zonder lichte puntje op het eind.
Elke toneelstuk heeft recht om gezien te worden. Maar mijn mening is: “Gospoda Glembajevi” is verspild twee uur en 15 mintujes.

Eerste blog van dit jaar! Maar, mijn enige inspiratie is: koud. Het is zo koud. Ik kan niet aan iets anders denken dan koudheid. Ik heb geprobeerd om autosugestie te gebruiken: het is mooie weer; ik hou van mijn grote laarzen en dit grote jasje; dit wind is zo lekker; het is helemaal niet glibberig en het feit dat op elke moment een stuk van het ijs aan mijn kop kan vallen ik echt prettig vind! Dus, autosugestie lukte niet.
Ik heb een van mijn blogs van November gelezen “Hoe je winter te overleven?” en ik moet zeggen dat ik gek was. Enige manier om deze godverdomme winter te overleven is: bleef thuis onder een bepaald hoveelheid van dekens! En bid tot God om iets tegen deze verschrikkelijke koudheid te doen.
Het enige goede ding dat deze winter heeft gebracht is dit een week zonder colleges. Dat vind ik echt leuk. Hmm... Aan de andere kant, is deze koudheid niet zo slecht. We kunnen een beetje luilekkeren na de examens. Ik was de hele januari (min of meer) aan het studeren en ik heb een beetje rust nodig. Ik ga een beetje aan het niksen! :)

Groetjes!